Viereneenhalve maand in Barcelona, belangrijke beslissingen, twee grote operaties, drie ziekenhuisopnames, wat is er veel gebeurd!
Door de laatste operatie kan Lisanne haar nek niet meer bewegen en haar lichaam moet hier enorm aan wennen. De spieren, huid en zenuwen in haar nek, hoofd en schouders zijn erg gevoelig/pijnlijk, en ze moet letterlijk een nieuwe evenwicht gaan vinden. Klachten als duizeligheid (het gevoel alsof je de hele dag in de villa volta bent), en tijdelijke gevoelloosheid, zijn besproken met de neurochirurg. Hij geeft aan dat Lisanne een van de kampioenen van het langzame herstel is. Na zoveel jaren bedlegerig te zijn geweest, is de verwachting dat ze heel langzaam zal kunnen opbouwen en het is niet precies te voorspellen hoe dit zal gaan.
Duidelijk is dat ze al meer licht, geluid en prikkels verdraagt. Haar lichaam is nog erg zwak, een paar minuten zitten is een enorme krachtproef. Toch overheerst bij ons een gevoel van opluchting en hoop. De goede adviezen van de fysio’s nemen we mee (Lisanne en Gonzalo op de foto), evenals de verzekering van de neurochirurg dat we altijd terecht kunnen met vragen.
Zondag vliegen we terug naar huis. Lisanne en Anjo met een ambulancevlucht, en Tom (zie foto) met een lijnvlucht met zoveel mogelijk bagage. Voor Lisanne was en is het nog steeds een zwaar en vaak eenzaam proces. Het cordon van liefde en hulp om haar en ons heen, helpt! Stap voor stap dus…
Geert en Anjo